کد مطلب:188830 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:152
شناخت و عقیده، مستلزم عمل
تا این مرحله به بخشی از شناخت های ضروری و عقاید بایسته كه امام باقر (ع) بدان ها تصریح فرموده، اشاره شد.
اكنون فصل دیگری گشوده می شود كه عبارت است از ارتباط علم با عمل یا تلازم میان عقیده و عمل.
بسیارند كسانی كه از دانش فراوان برخوردارند و بایدها و نبایدها را خوب
[ صفحه 269]
می شناسند و به بسیاری از عقاید ضروری، آگاهند. اما دانش آنان فقط وسیله ی تفاخر بر دیگران یا ابزار سرگرمی ایشان است و در زندگی عملی و اجتماعی آنان، ظهور و بروزی ندارد.
چنین دانشی، از دیدگاه امام باقر (ع) ارجمند نیست و آن همه ستایش ها كه از علم و معرفت شده است، شامل آن نمی شود.
از این رو در سفارش های مفصل خویش به جابر می فرماید:
خطرات و شروری را كه برایت رخ می دهد به وسیله ی دانشی كه در اختیار داری، از خود دور ساز و علم خویش را به وسیله ی عمل خالص و پاكیزه، به كار گیر. [1] .
و می فرماید:
كسانی كه به توصیف و تشریح و ستایش عدالت می پردازند ولی خود خلاف عدالت عمل می كنند. در روز قیامت، بیشتر از همه ی مردم در حسرت و ندامتند و این سخن خداوند است كه «ان تقول نفس یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله» [2] یعنی: آنگاه هر نفسی به خود آید و فریاد واحسرتا بر آرد و گوید ای وای بر من كه جانب امر خدا را فرو گذاشتم و حق بندگی بجا نیاوردم.
اكنون فصل دیگری گشوده می شود كه عبارت است از ارتباط علم با عمل یا تلازم میان عقیده و عمل.
بسیارند كسانی كه از دانش فراوان برخوردارند و بایدها و نبایدها را خوب
[ صفحه 269]
می شناسند و به بسیاری از عقاید ضروری، آگاهند. اما دانش آنان فقط وسیله ی تفاخر بر دیگران یا ابزار سرگرمی ایشان است و در زندگی عملی و اجتماعی آنان، ظهور و بروزی ندارد.
چنین دانشی، از دیدگاه امام باقر (ع) ارجمند نیست و آن همه ستایش ها كه از علم و معرفت شده است، شامل آن نمی شود.
از این رو در سفارش های مفصل خویش به جابر می فرماید:
خطرات و شروری را كه برایت رخ می دهد به وسیله ی دانشی كه در اختیار داری، از خود دور ساز و علم خویش را به وسیله ی عمل خالص و پاكیزه، به كار گیر. [1] .
و می فرماید:
كسانی كه به توصیف و تشریح و ستایش عدالت می پردازند ولی خود خلاف عدالت عمل می كنند. در روز قیامت، بیشتر از همه ی مردم در حسرت و ندامتند و این سخن خداوند است كه «ان تقول نفس یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله» [2] یعنی: آنگاه هر نفسی به خود آید و فریاد واحسرتا بر آرد و گوید ای وای بر من كه جانب امر خدا را فرو گذاشتم و حق بندگی بجا نیاوردم.
[1] عن ابي جعفر (ع):... و ادفع عن نفسك حاضر الشر بحاضر العلم، و استعمل حاضر العلم بخالص العمل. تحف العقول 326.
[2] عن الباقر (ع): اشد الناس حسرة يوم القيامة الذين وصفوا العدل ثم خالفوه و هو قول الله عزوجل «ان تقول...» بحار 2 / 30.